Zaman akıp giderken hayatın içinden birçok insan geçer. Kimileri kısa süreliğine, kimileri ise uzun yıllar bizimle birlikte olur. Ancak kaçınılmaz olan bir gerçek var: Bir gün herkes gider…

Anne ve baba, en büyük dayanağımız, sığındığımız liman… Onlar bu dünyadan göçtüğünde, hayatın gerçek anlamda eksildiğini hissederiz. Onların yokluğu, boşluğu hiçbir şeyle dolmayacak bir boşluk olur.

Dost bildiğimiz insanlar, iyi günlerde yanımızda olsa da, bazen menfaatleri sona erdiğinde kaybolurlar. Bir zamanlar “kardeşim” dediğimiz dostlar, zor zamanlarımızda sessizce uzaklaşır. İşte o an anlarız ki gerçek dostluk, zor günlerde belli olur.

Sevgili sandığımız kişi, kalbimizi saran o özel insan… Ancak bazen yollarımız ayrılır, bazen de başkasını sevdiklerinde bizi geride bırakırlar. Sevgimiz ne kadar büyük olursa olsun, gidenin ardında kalan bir hüzün olur.

Evlatlar… Onlar bizim en kıymetli varlıklarımızdır. Büyüyüp yuvalarını kurduklarında, kendi hayatlarını yaşamak için yuvadan uçarlar. Oysa biz hâlâ gözümüzde o masum çocukları görürüz. Onların mutluluğunu dileriz ama bir yanımız hep eksik kalır.

Ve koca bir hayatın ardından geriye kalan sadece birkaç anıdır. Bizi hayata bağlayan, yüzümüzü güldüren, zaman zaman gözlerimizi yaşartan o anılar… İşte tüm yaşanmışlıkların özeti, birkaç kareden ibarettir.

Sonunda geriye bir şey kalır: Yalnızlık. O hep bizimledir, bizi terk etmez. Hayat boyu herkes bir gün gider ama yalnızlık, hep bizimle yürür. Önemli olan, bu yalnızlığı kabullenmek ve içimizdeki huzuru koruyabilmektir. Çünkü hayatta en değerli şey, kendimizle barış içinde olmaktır.

Çocukluk yıllarımızda yaşanan zor koşullar, iyi ve kötü geçen günler… Tüm bu anılar, insanı olgunlaştırır ve hayata karşı daha dirençli kılar. Bu uzun yolculukta, 69 yaşa ulaşmak kolay olmadı. Nice sıkıntılar, nice mücadelelerden geçerek bugüne geldik. Ama en önemlisi, sağlıklı ve huzurlu bir şekilde hayatımıza devam edebilmek.

Ve bir gün, günü geldiğinde, bu dünyaya elveda demek kaçınılmaz olacak. Ancak arkamızdan "İyi insandı" diyebilmeleri, bu hayatta bırakabileceğimiz en değerli mirastır.