CÜZ : 21
Sayfa : 401-421
Sureler : Ankebut suresi 47. Ayetten, Rum, Lokman, secde ve Ahzab 30. Ayete kadar.
Konusu: “Dişi örümcek ağı” anlamına gelen ankebut suresinde, imanın sadece “bir söz eylemi” olmadığı onun fiillerle ispatlanması gerektiğine vurgu yapılır. Bu yolda çaba sarf edenlere yönelik te son ayette şu müjde verilir: “Bizim uğrumuzda tüm çabasını ortaya koyan kimseleri sonu bize ulaşan yollara mtlaka yönlendireceğiz.”
Rum suresi çok önemli gayb haberiyle başlar. Ehl-i kitap olan Bizanslılar ile putperest olan İranlılar arasındaki savaşta Persler büyük bir zafer elde etmiş, Pers Kralı Hüsrev Bizans imparatoruna “ateşe secde etmesini” isteyecek boyutta küçük düşürücü davranmıştır. Bu haber kendileri de müşrik olan Mekke müşriklerini sevindirirken Müslümanları üzmüştü.
Bu galibiyetten sadece 9 yıl sonra Kur’an mucizesi gerçekleşmiş oldu ve ehl-i Kitap Bizans Persleri darmadağın etti. O zaman Hristiyanlara henüz bir davet ulaşmadığı için “akidevi manada kâfir” sayılmıyorlardı.
Lokman adındaki bilgenin oğluna nasihatlerini ebedileştiren Kur’an onun tahtında tüm insanlığa yönelik “evrensel ahlâk kurallarını” sıralamıştır Lokman suresinde. “Sesini yükseltme!” ihtarını “sözünün kalitesini yükselt zira ses tesirini yüksekliğinden değil taşıdığı hakikatten alır.”
Secde suresinde ahiret hayatıyla ilgili ayetler yer alır. Cennet hakkında “Onları cennette ne türden göz kamaştırıcı sürprizlerin beklediğini kimse hayal dahi edemez” ayeti dikkat çekicidir.
Doğrudan Peygambere hitapla başlayan Ahzab suresinde şu ilahi kaide ortaya konur: “Yanlış yargılar toplumsal bir mutabakata dönüşmüş olsa bile onu hakikat yapmaz.”
Seçme ayetler:
(ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ اَنْفُسِكُمْ هَلْ لَكُمْ مِنْ مَا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ مِنْ شُرَكَاءَ فٖى مَا رَزَقْنَاكُمْ فَاَنْتُمْ فٖيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخٖيفَتِكُمْ اَنْفُسَكُمْ كَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الْاٰيَاتِ لِقَوْمٍ)
“Allah size kendinizden bir örnek verir: Otoriteniz/emriniz altında bulunan kimseleri, size verdiğimiz servet üzerinde (söz sahibi) ortaklar olarak görüp onlarla (otoritenizi) eşit olarak paylaşır; size denk (statüde) olanlardan çekindiğiniz gibi onlardan da çekinir misiniz? İşte Biz, akleden bir topluluğa ayetlerimizi böyle açıklarız.”(Rum: 30/28)
“Siz size emanet edilen üzerindeki tasarruf hakkınızı başkalarıyla paylaşmaya dahi yanaşmazken, Allah’ın mutlak otoritesini başkalarıyla paylaşmasını O’ndan nasıl beklersiniz? Ve Allah’a şirk koşmanın bu demeye geldiğini nasıl bilmezsiniz?”(Gerekçeli Meal ve Tefsir)
(لِيَكْفُرُوا بِمَا اٰتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ)
“Onlar, Bizim kendilerine verdiğimiz nimetlere karşı nankörlük etmeye devam etsinler bakalım. Haydi, zevkinize göre yaşamaya devam edin! Nasıl olsa yakında gerçeği göreceksiniz!”(30/34)
(فَاِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتٰى وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ اِذَا وَلَّوْا مُدْبِرٖينَ)
“Ey Peygamber! Gerçek şu ki, sen (hak davetini) asla ölülere duyuramazsın; arkasını dönüp uzaklaşırken her tür davete sağır kesilenlere de duyuramazsın!”(Rum: 30/52)
