Rize’nin yüksek dağlarında, Kaçkarların sert rüzgârında ve buz gibi derelerinde ömrünü hayvanlarına adamış bir çoban var: Cengiz Taşçı. 60 yaşındaki Taşçı, tam 40 yıldır dağlarda koyunlarıyla, keçileriyle ve yalnızlığıyla yaşıyor. Onu yıllar önce bir Kaçkar gezisinde tanımıştık. Bu kez, Verçenik Yaylası'nda, 2750 rakımda, Kapılı Göller dönüşü saat 17.00 sularında yeniden karşımıza çıktı. Elinde değneği, arkasında 300 küçükbaş hayvan, önünde dağların sonsuz yolu vardı. Her zamanki gibi içten, samimi bir tebessümle selamladı bizi.
"Bu meslek iyi olsaydı, bana bırakırlar mıydı?" diyor gülümseyerek… Ardından ekliyor: “Ne yapalım, gidecek başka yerimiz yok ki.”
Sabahın Sessizliğinde Başlayan Yolculuk
“Ömrüm tur gibi geçiyor Kaçkarlarda,” diyor Taşçı. “Saat 5 mi, 6 mı… O günkü hava ve hayvanların keyfi belirler. Dağlar benim rotam değil, hayvanlar belirler rotayı. Ne yağmur ne kar, bizi yolumuzdan alıkoyamaz. Çünkü bu hayvanlar doymazsa, biz de duramayız. Onlar bizim mesuliyetimiz.”
Kaçkarlar’ın doğası öylesine değişken ki, bir an güneş gülümserken, sonraki anda sis çöküp, ardından kar savrulabiliyor. “Bu dağlar sürprizlerle doludur,” diyor. “Ama biz alışkınız… Her hava bir hikâye yazar burada.”
Yaban Hayvanlarıyla Sessiz Anlaşma
Dağlarda yalnız değil elbette. Ayılar, kurtlar, vaşaklar... Hepsiyle yılların içsel bir dengesi oluşmuş. “Gece geldi mi, bir tanesi koyunlara yaklaşır, karnını doyurur. Köpeklerim bile artık alıştı, peşinden biraz havlayıp geri döner. Onlar da bir can, yavruları var. Aç kalmasınlar. Her yıl 20 keçiyi zekat olarak ayırırım. Ama bazen acımıyorlar, çok alıyorlar. Olsun, bizim işimiz sabır.”
"Çoban Cengiz" Diye Bilinirim
Yıllardır yaylalarda yalnız ama mutlu yaşayan Cengiz Taşçı, bazen gezginlerin uğrak noktası oluyor. “Gelip benimle fotoğraf çektiriyorlar, sanki çok önemli biriymişim gibi… Garip ama hoşuma da gidiyor. İnsan görmüyoruz çünkü. Dağda biriyle karşılaşınca yüzümüz gülüyor.”
Ama bu yolun sonu da yavaş yavaş yaklaşıyor. “Artık ayaklar yalpalıyor. Yaş geçti 60’ı. Benden sonra bu işi kimse yapmaz zaten. Deli mi ki bir genç çıksın bu dağlarda koyun gütsün?” diyor ve gülümsüyor. Ardından ekliyor:
“Tazminat yok, maaş yok, emeklilik yok. Ama sabır var, dua var. Allah ömür verirse, son nefese kadar bu dağlardayım.”
Doğa ile iç içe, yalnız ama huzurlu bir hayat… Cengiz Taşçı, Kaçkarlar’ın sessiz ama güçlü yüzü olmaya devam ediyor. Onun hikâyesi, sadece bir çobanın değil; doğayla barışık, sabırla yoğrulmuş bir hayatın hikâyesi…
