ER-RAHMAN: Rahmetin sonsuz kaynağı, özünde sonsuz rahmet sahibi olan.
Allah ismi nasıl ki ism-i has ise, Rahman ismi de sıfat-ı hastır. Esma-i Hüsna içinde sadece bu sıfat Allah için kullanılır.
Allah ismi Rabbimizin sevginin membaı oluşuna delalet eder. Rahman ismi ise O’nun merhametin membaı oluşuna delalet eder. Sevgi merhametin tohumu, merhamet sevginin meyvesidir.
Rahman’ın rahmetinden mü’min de yararlanır kâfir de, muti de yararlanır asi de, veli de yararlanır şaki de, güller de yararlanır dikenler de, kuzular da yararlanır kurtlar da. Rahim’in rahmeti ise sadece mü’minler içindir.
“O kendi nefsine rahmeti yazmıştır (rahmeti kendine farz kılmıştır.)” (En’am:6/12)
“Allah (cc) rahmeti yüz birim kılmıştır. Doksan dokuz birimini kendi katında tutmuş, bir birimini yeryüzüne indirmiştir. Mahlûkatın bir birine gösterdiği merhamet bu bir birim sayesindedir. Bir hayvanın yavrusuna yönelik bir tehlikeyi bertaraf etmesi için kendini siper etmesi bile bu bir birim rahmet sayesindedir.” (Müslim)
Allah’ın rahmeti olmasaydı merhamete bu kadar muhtaç olan insan ne yapardı?
Allah’ın rahmeti olmasaydı bu kadar hata potansiyeliyle insan hangi kapıya kul olurdu?
Allah’ın rahmeti olmasaydı insanın kahrını kim çekerdi?
Allah rahmetinden pay vermeseydi, hangi bebeği annesi karnında nasıl taşır, bakar, emzirir, büyütürdü?
O rahman olmasaydı hangi kuş yavrusunu beslerdi?
O rahman olmasaydı, gökler, susuz toprakların duasına yağmuruyla nasıl ve neden icabet etsindi?
Besmele’de Allah (cc) bir azamet iki merhamet sıfatı zikretmiştir. Hz. Peygamber (sav): “Besmelesiz başlayan her iş akamete uğrar, hayırsızlıkla sonuçlanır.” buyurmaktadır. Bir işe besmele ile başlamak şu beş şeyi söylemektir:
1-Allah’ım! Senin varlığının ve hayata müdahil oluşunun bilincindeyim.
2-Allah’ım! Bu işi, verdiğin akıl, irade ve imkân sayesinde yapıyorum.
3-Allah’ım! Desteğin olmasaydı ben bu işi yapamazdım.
4-Allah’ım! Senden bağımsız bir varlık alanı olduğunu düşünmüyorum.
5-Allah’ım! Beni desteğinden mahrum etme!
Allah’ın otoritesi, vahyi indirmesi, peygamber göndermesi, meleklerin varlığı, ahiret hayatının varlığı, cennet ve cehennemin varlığı, ibadetler, imtihanlarımız, insandaki vicdan Allah’ın Rahman oluşunun, sonsuz merhametinin birer tecellileridir.
Soru: Cennetin Rahmaniyyetin tecellisi olması anlaşılır bir şeydir de cehennem nasıl olur da merhametin bir göstergesi oluyor?
1-Cehennem bir adalet unsuru olarak rahmettir. Zira cehennemin varlığı ilahi adaletin bir gereğidir. Hatta cehennemin tabaka tabaka (kat kat) olması bile adalettir. Çünkü her kâfir bir değildir. Hayatını Allah’ın mesajına düşmanlık etmek, Allah ile savaşmakla geçiren kâfir ile kendi başına bir kâfir aynı kefeye konmamaktadır.
2-Cehennem bir uyarı aracı olarak rahmettir. Zira dünya hayatında insanlar cehennemle uyarılmaktadır. Sorumsuz davranışın feci akıbeti olarak takdim edilen cehennem, insanın kendine zarar vermesini engelleyen bir korkuluk işlevi görmektedir.
3-Cehennem varlığı itibariyle rahmettir. Zira cehennem dünyada şifa bulmayan insanın ahirette alındığı yoğun bakım ünitesidir. Ne kadar acı verici olursa olsun, tedavi şer değil hayırdır.
4-Cehennem kâfirin varlığını garanti altına aldığı için rahmettir. Zira var olmak rahmete nail olmaktır. Biri “Allah yok” dedi diye Allah yok olmaz. Fakat Allah birine “yok” derse o yok olur. Cehennemin varlığı, Allah’ın zatını inkâr edenlere “yok ol!” demeyeceğinin garantisi olduğu için rahmettir.
“Merhamet edene merhamet edilir, merhamet etmeyene merhamet edilmez.”
MERHAMETTEN YOKSUN ADAM:
“Bir adam Rasulüllah (sav)’in çocukları öptüğünü görünce şöyle dedi:
“Siz çocukları öpüyor musunuz? Oysa biz onları hiç öpmeyiz.”
Hz. Peygamber (sav):
“Allah (cc) senin kalbindeki merhameti sıyırıp almışsa ben ne yapayım?” (Buhari, Müslim)
MERHAMETİ SAYESİNDE AFFA MAZHAR OLAN KADIN:
“Fahişe bir kadın, sıcak bir günde, bir kuyunun etrafında dönen bir köpek gördü. Susuzluktan neredeyse ölecekti. Kadıncağız ayakkabısını çıkararak başörtüsüne bağladı ve onunla su çekti (ve köpeği suladı). Bu yüzden Allah’ın mağfiretine uğradı (da cennetlik oldu). (Buhari)
Mekke müşrikleri Allah’ın Rahman ismine neden kin ve öfke duydular?
Rahman ismi Allah Teâlâ’nın her an kâinattaki varlıklara merhamet ettiğini ifade etmektedir. Her an merhamet eden ise hayata müdahil olmaktadır. O günün müşrikleri ve günümüzdeki birçok kişinin zoruna giden işte budur. Allah’ın hayata rahmet ve merhametiyle de olsa müdahale etmesi, söz sahibi olması. Buna tahammül edememektedirler. Allah’ın varlığını kabul edenler bile Rahman isminden rahatsız olmuştur. Allah Rasulü (sav) onlara Rahman’dan söz edince:
“(Dediler ki) Rahman da neymiş?” (Furkan:25/60)
Allah Teâlâ onların bu garip karşılıklarına şu cevabı vermiştir:
Rahman?
Kur’an’ı öğretti,
İnsanı O yarattı,
İnsana (beyan) kendisini ifade etmeyi O öğretti.
Güneşi ve ayı mükemmel bir hesapla yörüngelerinde hareket ettiren de O’dur.
Yıldızlar ve ağaçlar hep Allah’a secde ederler.”(Rahman:55/1–6)
EY İNSAN! Senin emrine amade kılınan tüm kâinat Allah’ın emrine boyun eğiyor, secdesini yapıyor da SEN ARTIK SECDE ETMEYECEK MİSİN? HAYDİ, SEN DE RÜKÜ VE SECDE ET!
Mustafa İslamoğlu, Esma-i Hüsna adlı eserden derlenmiştir.
