Vücut emanetinin sahibi, onu yaratan Cenab-ı Allah’tır. O hikmeti gereği bazen insana hastalık verir. Bazen de sıhhat ve afiyet içinde yaşamasına müsaade eder.
Esasen hastalıkla insan çok şeyi öğreniyor. Vücudunun taştan demirden olmadığını anlıyor. Daima bozulmaya, yıkılmaya maruz kaldığını fark ediyor. Yaratıcısını hatırlıyor.
Dolayısıyla insan kendisine verilen vücut nimetini iyi kullanması gerektiğinin bilincine varıyor.
Bu konuda büyük İslam âlimi Bediüzzaman hazretleri şöyle der: “İnsan bu dünyaya yalnız güzel yaşamak için ve rahatla ve sefa ile ömür geçirmek için gelmemiştir. Belki büyük bir sermaye elinde bulunan insan burada ticaret ile ebedi daimi bir hayatın saadetine çalışmak için gelmiştir. Onun eline verilen sermaye de ömürdür. Eğer hastalık olmasa sıhhat ve afiyet gaflet verir, dünyayı hoş gösterir, ahireti unutturur…”
İnsan, kabri ve ölümü hatıra getirmek istemiyor. Ömür sermeyaseni boş yere sarf ettiriyor.
Hastalık ise birden gözünü açtırır. Vücuduna ve cesedine der ki: “Lâyemut (ölümsüz) değilsin. Başıboş değilsin. Bir vazifen var. Gururu bırak. Seni yaşatanı düşün, kabre gireceğini bil öyle hazırlan.” İşte hastalık bu noktadan hiç aldatmaz bir nasihatçi ve ikaz edici bir mürşiddir. Ondan şikâyet değil belki, bu cihette ona teşekkür etmek, eğer fazla ağır gelse sabır istemek gerektir.” (Lemalar, s.207)
Her şey zıddıyla bilinir. Karanlık olmazsa ışık bilinmez. Soğuk olmazsa hararet anlaşılmaz. Bunun gibi hastalık olmazsa sıhhat bilinmez.
Ayrıca hastalık sabun gibi günahların kirlerini yıkar, temizler. Hastalıkların günahlara kefaret olduğu hadislerle sabittir. Sevgili peygamberlerimiz: “İmanlı bir hastanın titremesi ile günahlarının döküldüğünü hadisinde ifade eder.” (Müslim)
Hastalık ile insan zayıflığını acizliğini anlar. Bu acizliğin verdiği anlayışla dua eder. Cenab-ı Hak insana sonsuz bir acizlik ve nihayetsiz bir zayıflık vermiştir. Böylece devamlı surette insan Allah’a sığınsın, niyaz edip yalvarsın. Zaten Rabbimiz bizden dua etmemizi istiyor.
Eğer hastalığın manası güzel olmasaydı merhametli Yaratıcı en sevdiği kullarına hastalıkları vermezdi. “En ziyade meşakkate ve musibete giriftar olanlar insanların en iyisi, en kâmilidir.” (Kenzül Umman 3.326) Bu nurani kafileye katılmak isteyen hasta sabır içinde şükretmelidir.
MEHMET ERBAŞ
